Op een middag vlak voor de zomervakantie kom ik voor het eerst kennismaken met het team. Het team is afwachtend, maar welwillend. Al bijna 20 jaar heeft de school dezelfde directeur, met grotendeels hetzelfde team. Maar de laatste jaren is het gaan schuren. Het team verandert, de populatie verandert, de omgeving is veranderd… De directeur en het team lijken elkaar niet meer te begrijpen.
In goed overleg met het bestuur, is er daarom gekozen voor een interim periode en daarna een nieuwe vaste directeur. Mijn opdracht vanuit het bestuur: stabiliteit en duidelijkheid bieden, samen met het team en (interim) IB een kwaliteitsslag initiëren en hiervoor een plan van aanpak opstellen.
Na de vakantie heb ik zin om te beginnen. Het is de opstartweek, dus voldoende tijd om de teamleden te leren kennen voordat de kinderen weer gaan starten. Ik zie een team van aanpakkers, van mensen die hart hebben voor de kinderen en een passie voor het onderwijs op hun school. Maar ik zie ook een team dat verre van compleet is, waarbij gaten zijn gevuld door onbevoegd en/ of extern ingehuurd personeel. Een team dat aan de slag wil, maar niet weet waar te beginnen en vanuit welke kaders ze dat kunnen doen. Een team dat zoekende is, ook naar hoe met elkaar een team te vormen.
De eerste schooldag. Kinderen die vol energie, enthousiasme om elkaar en de leerkracht te zien en zin om te leren de school binnen wandelen. Maar ook kinderen voor wie de vakantie geen vakantie is maar een tijd van verveling en onzekerheid. Waarvoor school niet de plek is waar je naartoe gaat om te leren, maar om je even veilig en “normaal” te voelen. Ik zie hoe de teamleden zich inzetten om te zijn wat deze leerlingen nodig hebben.
Ik kijk, ik luister, laat alles op mij inwerken en laat langzaam tot mij doordringen wat deze school uniek en bijzonder maakt. Welke (verborgen) kwaliteiten zie ik? Welke mogelijkheden, welke kansen? Ik constateer ook wat er minder goed loopt. De onduidelijkheid, het gebrek aan kaders, aan schoolregels. Hoe teamleden van minuut tot minuut, van uur tot uur, van dag tot dag leven, en geen rust en adem hebben om verder vooruit te kijken dan dat.
De wekelijkse teambijeenkomst en memo gebruik ik om samen met het team stap voor stap afspraken te maken. Wat heeft prioriteit? Wat kan een eerste stap zijn? Wat moet nu en wat kan/ moet nog even wachten? Er heerst een sfeer van “eindelijk” en opluchting. Ik zie ontwikkeling, nieuwsgierigheid. De wens om de ballast van het verleden niet meer mee te zeulen, de schouders eronder te zetten om met elkaar in het belang van de kinderen verder te komen. Ja, er zijn teamleden die niet blij zijn met de nieuwe ontwikkelingen. Die al jaren aan het twijfelen waren over mobiliteit en nu dan toch de sprong gaan wagen. Ik ben blij voor ze, het is voor hen de goede keuze. En ook voor de achterblijvers. Voor de mensen die verder willen bouwen. Voor het bestuur, dat zich inzet om nieuwe leerkrachten en een nieuwe directeur enthousiast te maken voor deze mooie school. En met succes!
Even is het spannend. De inspectie komt na een half jaar langs. Ik weet, de teamleden weten, het bestuur weet, dat we weliswaar op de goede weg zijn, maar dat we er nog niet zijn. We laten zien wat de plannen zijn, wat we al hebben opgepakt, wat in de stijgers staat. Het team laat zien reflectief te zijn, te willen groeien. De kinderen elke dag echt te zien en stappen te willen maken om ieder kind te bieden wat het nodig heeft.
Gelukkig ziet de inspectie dat ook. Ze laten een rapport achter waar stevige aanbevelingen in staan, waar de school mee aan de slag moet. Maar ook een rapport dat laat zien dat het team open staat, bereid is ervoor te gaan. Urgentie en vertrouwen.
Ik gebruik het inspectieverslag om een duidelijk plan van aanpak te maken, waarin de herstelopdrachten zijn weggezet in de tijd. Na een jaar kan ik de school met een gerust hart overdragen aan de nieuwe vaste directeur, die met een nu compleet team aan de slag kan met mijn plan van aanpak. Het was hard werken, maar wat heb ik ervan genoten. Ik heb mijn steentje weer bij kunnen dragen aan beter onderwijs voor de leerlingen van deze school. Niet alleen, maar samen met het bestuur en het team. Zodat het resultaat blijvend kan zijn, en niet met mij de deur uitloopt.
Christianne Ahuis